HSE چیست؟

HSE یا بهداشت، ایمنی و محیط زیست چیست؟

رویکرد بهداشت، ایمنی و محیط زیست (HSE) یک رویکرد جامع است که شامل روش‌ها، خط‌مشی‌ها و رویه‌هایی است که با هدف حفاظت از سلامت کارکنان، پیمانکاران، بازدیدکنندگان و محیط زیست در محل کار پیگیری می‌شود. مدیریت HSE شامل فعالیت‌هایی مانند شناسایی و کاهش خطرات، ترویج فرهنگ ایمنی و اطمینان از رعایت مقررات و استانداردهای صنعت است. واژه HSE از سه عبارت بهداشت، ایمنی و محیط زیست تشکیل شده است و در سیستم مدیریت و گواهینامه‌های مربوط به HSE استفاده می‌شود. هدف از اجرای سیستم مدیریت HSE و دریافت گواهینامه HSE، کنترل و حذف خطرات مرتبط با بهداشت، ایمنی و محیط زیست است. در صنایعی مانند معدن، نفت، گاز یا ساخت‌وساز که به عنوان صنایع بسیار خطرناک شناخته می‌شوند، داشتن گواهینامه HSE امری ضروری است. رعایت و اجرای دستورالعمل‌های HSE در سیستم مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست برای هر سازمانی اساسی است تا به سلامت و ایمنی کارکنان و حفاظت از محیط زیست تضمین شود.

HSE یا بهداشت، ایمنی و محیط زیست
HSE یا بهداشت، ایمنی و محیط زیست

فهرست مطالب

اجزای اصلی HSE

استانداردها بر اساس گستردگی تأثیرات خود، پنج سطح کارخانه‌ای، شرکتی (جامعه‌ای)، ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی را در بر می‌گیرند. استانداردهای کارخانه‌ای توسط یک واحد تولیدی برای استفاده داخلی خود تدوین می‌شوند. برخی شرکت‌ها یا سازمان‌ها در یک زمینه خاص، اغلب از طریق ایجاد جوامع یا انجمن‌ها، استانداردهای خاص خود را تدوین می‌کنند، مانند استانداردهای انجمن جوشکاری آمریکا (AWS).

استانداردهای ملی توسط موسسات استاندارد ملی هر کشور، با توجه به شرایط خاص آن کشور از جنبه‌های اقتصادی، اجتماعی، علمی و فنی، تدوین می‌شوند. استانداردهای منطقه‌ای توسط کشورهای عضو یک پیمان منطقه‌ای خاص تهیه می‌شوند، مانند استانداردهای کمیته استاندارد اروپا (CEN).

استانداردهای بین‌المللی توسط سازمان‌های مربوطه با هدف تأمین قابلیت استفاده جهانی تهیه می‌شوند، مانند استانداردهای تولید شده توسط سازمان بین‌المللی استاندارد (ISO) یا کمیسیون بین‌المللی الکتروتکنیک (IEC).

تاریخچه پیدایش اچ اس ای (HSE)

 

دانش بهداشت حرفه‌ای، به عنوان یک تخصص نسبتاً جدید، با این حال مفاهیم مرتبط با آن از زمان‌های دور مورد توجه قرار داشته است.

رامازینی، اولین پزشکی بود که به بررسی بیماری‌های ناشی از شغل‌های مختلف پرداخت و به پزشکان پیشنهاد داد که در هنگام پرسش از بیمار، جزئیات شغلی او را نیز جویا شوند، زیرا احتمال وجود ارتباط نزدیک بین شغل و بیماری وجود دارد.

اکنون پزشکان از این پرسش بسیار مهم در توصیف حالت بیماران استفاده می‌کنند، زیرا پس از تحقیقات رامازینی، عوارض ناشی از شغل بیشتر توجه پزشکان را به خود جلب کرده است.

در ایران نیز پس از انقلاب اسلامی، وزارت کار و امور اجتماعی به همراه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مسئولیت نظارت بر بهداشت و ایمنی کارگران و کارکنان را بر عهده داشتند. در دی ماه سال 1362، این مسئولیت با تأسیس اداره بهداشت حرفه‌ای تحت نظر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار گرفت. این اداره مسئولیت حفظ و ارتقای سلامت نیروی کار کشور را در مختلف صنایع و شغل‌های مختلف جامعه بر عهده داشت. 

جالب است بدانید به دلیل اهمیت بسیار زیاد این موضوع در تقویم جهانی نیز روز ۲۸ آوریل که مصادف با ۸ اردیبهشت می باشد،
توسط سازمان بین الملی کار با عنوان روز جهانی بهداشت حرفه ای و ایمنی محیط کار به رسمیت شمرده شده است.

نقش مهم اچ اس ای (HSE) در صنعت

در زمینه بهداشت و ایمنی کار، همه ما معتقدیم که کارگران حق دارند که در محیط کار خود به طور کاملاً ایمن فعالیت کنند و با امنیت کامل و سلامت به خانه بازگردند.

بنابراین، هدف اصلی استانداردسازی محیط کار، جلوگیری از مرگ و صدمات ناشی از کار و ایجاد ایمنی کامل برای کارگران است.

با اطمینان دادن به کارفرمایان برای مدیریت صحیح خطرات احتمالی، می‌توانیم بهره‌وری را تقویت کرده، به اقتصاد حمایت کرده و جامعه‌ای عادلانه‌تر را ساخته و تقویت کنیم.

اچ‌اس‌ای (HSE) امروزه به عنوان راهکار مدرن و موثری شناخته می‌شود که به کارگران کمک می‌کند تا یاد بگیرند که چگونه در محیط کار و زندگی خود، ایمن و سالم باشند.

دنیای کار همیشه در حال تغییر و تحول است. ما می‌توانیم از علم و دانش برای درک و مهار این تغییرات استفاده کنیم و این دانش به ما کمک خواهد کرد که به راحتی با چالش‌ها مقابله کرده و بهترین شرایط ایمنی و بهترین محیط‌های کاری و تجاری را برای کارفرمایان و کارگران فراهم کنیم.

موارد کاربرد اچ اس ای در صنایع مختلف

به موجب اصل ماده 85 قانون کار، الزاماتی برای حفظ نیروی انسانی و منابع مادی کشور وجود دارد که باید رعایت شوند. شورای عالی حفاظت فنی جهت تأمین حفاظت فنی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مسئولیت تدوین دستورالعمل‌های مربوط به این قانون را بر عهده دارند، هدف اصلی این اقدامات جلوگیری از بیماری‌های حرفه‌ای و تأمین بهداشت کار و کارگران و حفظ محیط کار است.

این قانون تعیین کرده است که تمام کارگاه‌ها، کارفرمایان، کارگران و کارآموزان موظف به رعایت مقررات این اصل هستند و تبصره‌ای نیز وجود دارد که بر اساس آن، کارگاه‌های خانوادگی نیز باید تمام مقررات این اصل را رعایت کنند و مکلف به رعایت اصول ایمنی و بهداشت کار باشند.

همچنین، به دلیل مشغولیت بخش قابل توجهی از نیروی کار در بخش بهداشت و درمان در ارائه خدمات، بر اساس دستورالعمل، مراکز بهداشتی درمانی که دارای حداقل 25 نفر شاغل هستند، موظفند که رئیس یا مدیر مرکز بهداشتی درمانی کمیته‌ای به نام “کمیته حفاظت فنی و بهداشت کار” تشکیل دهند.

مهم ترین وظایف مهندس HSE (بهداشت حرفه ای)

برای دستیابی به شرایط ایده‌آل و رفع مشکلات موجود در محیط‌های کاری، ابتدا باید عوامل زیان‌آور که توسط مهندس بهداشت حرفه‌ای شناسایی می‌شوند، مورد بررسی و ارزیابی چرخه حیات  قرار گیرند.

این عوامل شامل موارد زیر هستند: فیزیکی، شیمیایی، بیماری‌ها و حوادث.

وظیفه اصلی یک مهندس HSE، اولویت قرار دادن بر ایمنی در محیط‌های کاری است و با پیشگیری و کاهش حداقلی جراحات و عوارض شغلی، تلاش می‌کند تا دردها و رنج‌های کارگران را کاهش دهد و وضعیت آن‌ها را بهبود بخشد. به علاوه، وظایف دیگر مهندس بهداشت حرفه‌ای شامل موارد زیر می‌شود:

– بازرسی فنی محیط کار
– اندازه‌گیری و ارزیابی عوامل زیان‌آور فیزیکی، شیمیایی، ارگونومیک و زیست‌شناسی محیط کار
– بررسی روش‌های کاری متداول در کارگاه‌ها و ارائه روش‌های بهینه
– پیشگیری از بیماری‌ها و حوادث شغلی در هر حرفه‌ای
– بررسی وسایل حفاظت فردی و آموزش نحوه استفاده از آن‌ها
– تشکیل پرونده پزشکی پرسنل و بررسی وضعیت سلامتی آن‌ها

این وظایف اساسی مهندس بهداشت حرفه‌ای به منظور بهبود شرایط کارگران و حفظ سلامت آن‌ها در محیط کار انجام می‌شود.

HSE یا بهداشت، ایمنی و محیط زیست
HSE یا بهداشت، ایمنی و محیط زیست

مزایای استقرار سیستم مدیریت HSE

استقرار سیستم مدیریت ایمنی، بهداشت و محیط زیست (HSE) و ارائه گواهینامه HSE، مزایای زیادی برای سازمان به همراه دارد، از جمله:

۱. بهبود تعالی سازمانی
۲. شناخت دقیق قوانین و مقررات ایمنی
۳. کاهش زیان‌های مستقیم و غیرمستقیم ناشی از حوادث
۴. کاهش هزینه‌ها
۵. کاهش ریسک‌ها
۶. کاهش حوادث
۷. بهبود جایگاه در بین تامین‌کنندگان و شرکا
۸. شهرت بهتر در بین سرمایه‌گذاران، مشتریان و جوامع
۹. افزایش بهره‌وری و سودآوری
۱۰. کاهش حق بیمه و هزینه‌های حقوقی
۱۱. کاهش غیبت و مرخصی استعلاجی کارکنان
۱۲. محافظت بهتر از کارکنان در برابر بیماری‌ها و حوادث شغلی

این مزایا نشان می‌دهد که پیاده‌سازی HSE به عنوان یک سیستم مدیریت جامع، نه تنها به بهبود عملکرد و ایمنی سازمان کمک می‌کند، بلکه به موفقیت و پایداری آن در بازارهای مختلف نیز کمک می‌کند. 

درک اهمیت و اولویت‌بخشی به HSE در محل کار به مزایای متعددی منجر می‌شود، از جمله:

۱. بهبود سلامتی کارکنان:
تمرکز بر محیط کاری سالم و ایمن، بهبود سلامتی، روحیه و رضایت شغلی کارکنان را تقویت می‌کند.

۲. کاهش حوادث و سوانح:
با اولویت‌بخشی به بهداشت، ایمنی و محیط زیست، سازمان‌ها می‌توانند حوادث، صدمات و سوانح را در محیط کار به حداقل برسانند و ایمنی و بهره‌وری را ارتقا دهند.

۳. انطباق با مقررات:
رعایت استانداردها و مقررات، از سواستفاده، مشکلات قانونی و حفظ شهرت سازمان جلوگیری می‌کند.

۴. بهبود کارایی و بهره‌وری:
محیط کاری ایمن و سالم باعث کاهش غیبت کاری ناشی از صدمات یا بیماری می‌شود و بهره‌وری و کارایی را افزایش می‌دهد.

۵. افزایش اعتبار:
اهمیت دادن به HSE نشان دهنده تعهد به شیوه‌های کار مسئولانه و پایدار است، که اعتبار و خوش‌نامی سازمان را در میان ذینفعان، مشتریان و جامعه تقویت می‌کند.

۶. صرفه‌جویی در هزینه‌ها:
مدیریت مؤثر HSE می‌تواند هزینه‌های مرتبط با حوادث، بیمه و مطالبات نیروی کار را کاهش دهد.

این مزایا نشان می‌دهد که پیاده‌سازی و رعایت اصول HSE نه تنها به سازمان‌ها کمک می‌کند که از نظر قانونی و اقتصادی بهتر عمل کنند، بلکه به بهبود شرایط کاری و ایجاد محیطی سالم و پایدار نیز کمک می‌کند.

۱۲ رکن اصلی سیستم مدیریت HSE

اجرای رویه‌های سیستم مدیریت HSE برای اطمینان از اجرای موفق و انطباق با مقررات، نیازمند حضور عناصر کلیدی است. در ادامه، به ۱۲ عنصر اساسی در سیستم مدیریت HSE اشاره می‌شود:

HSE یا بهداشت، ایمنی و محیط زیست
HSE یا بهداشت، ایمنی و محیط زیست

۱. کنترل و ابلاغ اسناد ایمنی

سازمان‌ها باید سیستمی قابل اعتماد و کارآمد برای توزیع آخرین شیوه‌نامه‌ها، استانداردهای ایمنی و سایر اسناد کلیدی به ذینفعان خود داشته باشند. دسترسی آسان به این اطلاعات، می‌تواند به کاهش شکاف‌ها و خلاء‌های ارتباطی کمک کرده و وضعیت انطباق با مقررات را بهبود بخشد.

برای مثال، دستورالعمل‌های اداره‌های ایمنی و بهداشت شغلی در سطح کشور و نمایش آن‌ها به کارکنان، آن‌ها را با حقوق و وظایف خود در زمینه قوانین ایمنی و بهداشت شغلی آشنا می‌کند. نصب پوسترها و سایر مواد ارتباطی ایمنی در مکان‌های قابل دسترس، انگیزه‌ای برای آگاهی بیشتر کارکنان از این موارد و پیروی از دستورالعمل‌ها را فراهم می‌کند. همچنین، استفاده از یک پلتفرم دیجیتال برای ذخیره‌سازی و دسترسی به مستندات و راهنماهای مربوط به سیستم مدیریت HSE در سازمان، از جوانب حیاتی مدیریت کارآمد HSE محسوب می‌شود.

۲. مدیریت ریسک دستورالعمل‌های HSE

استاندارد ایزو ۱۴۰۰۴ به‌عنوان یک مکمل برای استاندارد ISO 14001، راهنمایی جهت پیاده‌سازی یک سیستم مدیریت محیط‌زیست (EMS) ارائه می‌دهد. این استاندارد منبع ارزشمندی برای سازمان‌هایی است که تمایل دارن

یک سیستم موفق مدیریت HSE با تمرکز بر تجزیه و تحلیل و مدیریت ریسک، با هدف ترویج فرهنگ ایمنی به شیوه‌ای کنش‌گرانه و دوراندیش، به دنبال رسیدگی به مشکلات و حوادث نه تنها در آن واحد، بلکه به عنوان یک چتر وسیع نیز عمل می‌کند.

این سیستم می‌تواند به شناسایی خطرات، ارزیابی و کنترل آن‌ها پوشش دهد. برای شناسایی موثر خطرات بالقوه مربوط به ایمنی، بهداشت و محیط زیست یا HSE در محیط کار، ضروری است که رهبران و مدیران HSE دقیقاً بدانند که کارکنان در معرض چه نوع خطراتی قرار دارند. این شناخت امکان می‌دهد تا مراحل بعدی مانند مدیریت تغییر و بهبود مستمر به درستی تعیین و اجرا شوند.

به صورت سیستماتیک عملکرد خود در حوزه زیست‌محیطی را بهبود بخشند.

۳. برنامه‌ریزی و مدیریت واکنش اضطراری

درک استانداردهای ایزو و تأثیرات زیست‌محیطی یک محصول یا خدمت در طول چرخه حیات آن بسیار اساسیاستفاده از رویه‌های استاندارد عملیاتی (SOP) در گزارش‌های اضطراری، عملیات‌های نجات، و وظایف پزشکی و درمانی، به جلوگیری از ایجاد هراس‌های بیش از حد در زمان وقوع حوادث بی‌سابقه کمک می‌کند. هدف دستورالعمل‌ها و راهنماهای بالادستی در مورد آمادگی و واکنش اضطراری، ارائه آموزش به کارفرمایان برای آماده‌سازی کارکنان و اطمینان از آمادگی آن‌ها با دانش و تجهیزات لازم برای مقابله موثر با شرایط اضطراری است. است. استاندارد ایزو ۱۴۰۰۵ سازمان‌ها را در انجام ارزیابی‌های چرخه حیات هدایت می‌کند تا بتوانند تصمیم‌گیری‌های پایدار برای توسعه مدیریت محیط‌زیستی بهبود دهند.

۴. سیستم مستندات

وقتی که پایداری یک سیستم مدیریت HSE به درستی با ثبت صحیح سوابق در آن تضمین می‌شود، هیچ عاملی بهتر از یک فرایند مدیریت صحیح نمی‌تواند به این موضوع کمک کند. کارآمدی سیستم مستندات داخلی در یک سیستم HSE به نحوه مستندسازی، سازماندهی برنامه‌ها، خط‌مشی‌ها و مجموعه استانداردها مرتبط می‌شود. وقتی که سازمان نیاز به انجام بازرسی‌های داخلی و نظارت منظم دارد، اهمیت وجود جزئیات کافی در سوابق، برگزاری جلسات آموزشی منظم و عدم خلاء در مقررات کلیدی، از جمله مواردی است که مدیران HSE باید به آن‌ها توجه کافی داشته باشند.

۵. نظارت بر دستورالعمل‌های HSE و سنجش آن‌ها

تعیین شاخص‌های کلیدی عملکرد به سازمان‌ها کمک می‌کند تا اثربخشی کنترل‌های ایمنی و نحوه اقدامات کارکنان برای حفظ ایمنی خود و دیگران را بررسی و ارزیابی کنند. این شاخص‌ها، از جمله نسبت زمان از دست رفته به آسیب (LTIR)، نرخ کلی حادثه (TCIR) و نرخ اصلاح تجربه (EMR)، به سازمان‌ها این امکان را می‌دهند که عملکرد خود در زمینه مدیریت ایمنی را اندازه‌گیری و تحلیل کنند.

همچنین، ایجاد چک‌لیست‌های استاندارد برای بازرسی‌های ایمنی، به بهینه‌سازی فرایندها و افزایش کیفیت بازرسی‌های HSE کمک می‌کند. این چک‌لیست‌ها حاوی آگاهی‌بخشی‌های عمیق و داده‌های مرتبط برای سازمان‌ها درباره عملکرد سیستم مدیریت HSE آن‌ها هستند. به طور معمول، این نقطه محلی است که می‌توان به مدیریت حوادث نیز دست یافت.

۶. تعیین تیم HSE

گواهی‌نامه ایزو بهبودی در تصویر یک سازمان به دنبال دارد. اعتماد به این استاتشکیل یک تیم ویژه که شامل رهبران، مدیران و اعضای HSE است، اساسی برای اجرای هدفمند و موثرتر سیستم مدیریت HSE در سازمان می‌باشد. این گروه و اعضای آن باید تمرکز خود را بر روی پیشگیری از وقوع حوادث و صدمات در محیط کار داشته باشند و به درستی شاخص‌های کلیدی عملکردی (KPI) را برای دستیابی به محیط کاری ایمن‌تر و راهبردهای اجرایی برای حصول این هدف به کار بگیرند.نداردها تضمین می‌کند که سازمان‌ها با آیین‌نامه‌های محلی

تعیین شاخص‌های کلیدی عملکرد به سازمان‌ها کمک می‌کند تا اثربخشی کنترل‌های ایمنی و نحوه اقدامات کارکنان برای حفظ ایمنی خود و دیگران را بررسی و ارزیابی کنند. این شاخص‌ها، از جمله نسبت زمان از دست رفته به آسیب (LTIR)، نرخ کلی حادثه (TCIR) و نرخ اصلاح تجربه (EMR)، به سازمان‌ها این امکان را می‌دهند که عملکرد خود در زمینه مدیریت ایمنی را اندازه‌گیری و تحلیل کنند.

همچنین، ایجاد چک‌لیست‌های استاندارد برای بازرسی‌های ایمنی، به بهینه‌سازی فرایندها و افزایش کیفیت بازرسی‌های HSE کمک می‌کند. این چک‌لیست‌ها حاوی آگاهی‌بخشی‌های عمیق و داده‌های مرتبط برای سازمان‌ها درباره عملکرد سیستم مدیریت HSE آن‌ها هستند. به طور معمول، این نقطه محلی است که می‌توان به مدیریت حوادث نیز دست یافت.

و بین‌المللی به‌خوبی مطابقت دارند. این موضوع نه تنها به مدیریت ریسک‌های قانونی کمک می‌کند، بلکه نمایانگر تعهد به روش‌های تجاری اخلاقی و مسئولانه است. مصرف‌کنندگان، سرمایه‌گذاران و سایر ذینفعان احتمالاً با شرکت‌هایی که تعهد به مسئولیت زیست‌محیطی دارند، تعامل بیشتری خواهند داشت. این استانداردها سازمان‌ها را به بهره‌وری بالاتر از منابع، یکپارچگی فرآیندها و کاهش پسماند تشویق می‌کنند. این اقدام نه تنها به حفظ محیط‌زیست کمک می‌کند بلکه باعث صرفه‌جویی در هزینه‌ها و بهبود بهره‌وری عملیاتی نیز می‌شود.

۷. مدیریت انطباق

از آنجایی که عدم انطباق با قوانین و دستورالعمل‌ها ممکن است منجر به عواقب مالی جدی، آسیب به اعتبار سازمانی و اختلالات عملیاتی شود، نقش HSE در محیط کار شامل مسائل مالی و حقوقی سازمان نیز می‌شود. ارزیابی‌های داخلی از جهت اطمینان از انطباق سازمان با مقررات می‌تواند گامی درست باشد، اما برای بسیاری از سازمان‌ها استفاده از خدمات شخص ثالث برای ارزیابی و تعیین سطح انطباق، تصمیمی بهتر خواهد بود.

مسئولیت‌پذیری و تعهد رهبری

نقش‌ها و مسئولیت‌ها به همراه اهداف و مقاصد در سطح مدیریت و کارکنان باید به طور روشن و دقیق تعریف شوند تا همه به درستی از نقش‌های فردی و مسئولیت‌های خود آگاهی پیدا کنند. این امر با تدوین خط‌مشی‌های استاندارد عملیاتی (SOP) و توافق‌نامه‌های مکتوب که مشخص می‌کنند چگونگی انجام وظایف، به روشنی قابل اجرا است.

همچنین، کارفرمایان مسئولیت دارند که وظایف کارکنان HSE را در شرح وظایف آن‌ها در نظر بگیرند و در صورت لزوم اقدامات انضباطی را اجرا کنند.

۹. بررسی‌های منظم

به منظور بهبود سیستم کلی مدیریت HSE، توصیه می‌شود جلسات منظمی برای بررسی و ارزیابی خط‌مشی‌های فعلی HSE برگزار نمایید. این جلسات به مدیران و کارکنان فرصت می‌دهند تا در بهبود پایداری سیستم HSE همکاری داشته و مسائل ارتباط ایمنی را بهبود بخشند. بررسی اثربخشی برنامه ارتباط ایمنی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است، تا مطمئن شوید که تمامی جنبه‌های مورد نیاز به درستی پوشش داده شده‌اند. در این بررسی‌ها ممکن است نیاز به توجه بیشتر به برخی جنبه‌ها نیز مشخص شود، که می‌تواند شامل تحلیل علل ریشه‌ای (RCA)، تحلیل خطرات شغلی (JHA) و سایر موارد مرتبط باشد. برای اجرای مؤثر این فرآیندها، توصیه می‌شود با افراد ذینفع به صورت منظم در ارتباط باشید و هماهنگی لازم را فراهم نمایید.

همچنین، کارفرمایان مسئولیت دارند که وظایف کارکنان HSE را در شرح وظایف آن‌ها در نظر بگیرند و در صورت لزوم اقدامات انضباطی را اجرا کنند.

۱۰. آموزش و یادگیری

برنامه‌های آموزشی در سیستم مدیریت HSE برای حفظ آگاهی تیم‌ها و کارکنان در زمینه ایمنی، آمادگی آن‌ها برای مواجهه با مواقع اضطراری، حوادث و سایر خطرات HSE و همچنین تسلط آن‌ها بر این مهارت‌ها طراحی و اجرا می‌شود. این برنامه‌ها شامل آموزش‌های مختلفی مانند آموزش ایمنی در برابر حریق، آموزش کمک‌های اولیه، و برنامه‌های آموزشی برای تخلیه اضطراری می‌باشند.

۱۱. بهبود مستمر

حتی اگر برنامه HSE به درستی اجرا شود، ممکن است برخی حوادث و مسائل هنوز وجود داشته باشند، بنابراین ادامه دادن به بررسی و برنامه‌ریزی خط‌مشی‌ها و برنامه‌ها در داخل سازمان بسیار حیاتی است. در انجام ممیزی و بازرسی‌های سیستم مدیریت HSE، فرصتی فراهم می‌شود تا زمینه‌های بهبود و اقدامات لازم برای بهبود خط‌مشی‌ها و فرآیندهای موجود، به منظور کاهش خطرات احتمالی و ارتقاء عملکرد، مورد ارزیابی قرار گیرد.

۱۲. مدیریت محیط زیست و اقلیم

سازمان‌ها موظفند تا تأثیرات منفی احتمالی خود بر محیط زیست را به حداقل برسانند و با ابتکاراتی، سهم مثبت خود را در حفظ اقلیم و محیط زیست با استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، کاهش انتشار کربن و پیشگیری از آلودگی ناشی از عملیات کسب و کار، افزایش دهند. یک سیستم مدیریت HSE موفق باید شامل سیاست‌های روشن برای هدایت کارکنان، پرسنل ایمنی و سایر ذینفعان باشد.

استانداردهای بین‌المللی HSE

سازمان‌ها موظفند تا تأثیرات منفی احتمالی خود بر محیط زیست را به حداقل برسانند و با ابتکاراتی، سهم مثبت خود را در حفظ اقلیم و محیط زیست با استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، کاهش انتشار کربن و پیشگیری از آلودگی ناشی از عملیات کسب و کار، افزایش دهند. یک سیستم مدیریت HSE موفق باید شامل سیاست‌های روشن برای هدایت کارکنان، پرسنل ایمنی و سایر ذینفعان باشد.

۱. ایزو ۴۵۰۰۱ (ISO 45001)

ایزو ۴۵۰۰۱ (ویرایش سال ۲۰۱۸) که به عنوان استاندارد جهانی برای سیستم مدیریت ایمنی و بهداشت شغلی (OHS) معرفی شده است، جایگزین استاندارد بریتانیایی OHSAS 18001 شده است. هدف اصلی این استاندارد حفاظت از کارکنان و مراجعان در برابر حوادث، بیماری‌ها و آسیب‌های ناشی از کار است.

۲. ایزو ۱۴۰۰۰ (ISO 14000)

ایزو ۱۴۰۰۰ (ویرایش سال ۲۰۱۵) استاندارد بین‌المللی، مسئولیت سیستم مدیریت محیط زیستی (EMS) سازمان‌ها را تعیین می‌کند. این استاندارد جهانی برای مدیریت محیطی (EMS) است که الزامات آن برای سازمان‌های تحت پوشش آن شامل سیاست‌گذاری محیطی، ارزیابی آسیب‌های محیطی و مکان‌های حادثه‌ای که ممکن است آسیب ببینند، طراحی و اجرای پروژه‌های محیطی برای بهبود و حفظ حیات در کره زمین، تعیین منابع و امکانات برای دستیابی به این اهداف، و پیگیری مستمر برای بهبود محیط است.

این استاندارد دستورالعمل‌های خاصی را بیان می‌کند که به سازمان‌ها کمک می‌کند تا اثرات منفی بر محیط زیست را کاهش دهند، به طور مسئولانه به شرایط محیط زیستی در حال تغییر واکنش نشان دهند، و در عین حال تعادل عملیاتی با کیفیت را حفظ کنند.

سوالات متداول

تاریخچه حفظ محیط زیست، به سال ۱۳۵۳ شمسی در ایران بازمی‌گردد، زمانی که بنا به بند ۲۶ قانون، شرکت ملی نفت ایران موظف شد در هر قراردادی که منعقد می‌کند، دقت و مراقبت کامل را به کار ببرد تا منابع طبیعی را حفظ کند و از آلودگی محیطی (هوا، آب، و زمین) جلوگیری نماید.

1. تدوین و اجرای خط‌مشی‌ها، رویه‌ها و برنامه‌های بهداشت، ایمنی و محیط زیست و نظارت بر آن‌ها.
2. بررسی حوادث، سوانح و شکایات و ارائهٔ پیشنهاد برای اقدامات اصلاحی به منظور جلوگیری از وقوع رخداد‌های مشابه.
3. انجام ارزیابی ریسک، تحلیل داده‌ها و ارائه پیشنهادات برای برنامه‌های عملی اصلاحی.
4. نظارت، بازرسی و ارزیابی مواد خطرناک، زباله‌های خطرناک و تجهیزات کنترل آلودگی.
5. نظارت بر طرح‌های واکنش اضطراری و هماهنگی فعالیت‌های پیشگیری از آتش‌سوزی.
6. نظارت بر انطباق با مقررات محلی و کشوری مربوط به سیاست‌های بهداشت، ایمنی و محیط زیست.
7. تهیه و اجرای برنامه‌های آموزشی ایمنی برای کارکنان سازمان.
8. تهیه و ارائه گزارش به سازمان‌های مدیریتی و نظارتی.
9. مدیریت بودجه ایمنی، بهداشت و محیط زیست.
10. حفظ سوابق و اسناد مربوط به برنامه‌های HSE.

• ایجاد زیرساخت مناسب برای بهبود بهره‌وری و ارتقای سطح عملکرد سازمان
• کاهش زیان‌های مستقیم و غیرمستقیم ناشی از حوادث و سوانح
• هدف‌گذاری و بهینه‌سازی فعالیت‌های مرتبط با مدیریت سامانه ایمنی، بهداشت و محیط‌زیست
• ارزیابی کارآمد خطرات ایمنی، بهداشت و محیط‌زیست
• کاهش هزینه‌های مرتبط با خسارات ایمنی، بهداشت و محیط‌زیست از جمله توقف کار، هزینه‌های درمان، و خسارات به تجهیزات و دستگاه‌ها
• شناخت جامع از عوامل بالقوه آسیب‌رسان در محیط کار
• تعیین ساختار رسمی برای مدیریت سامانه HSE و تعیین مسئولیت‌های مرتبط
• هدف‌گذاری و اتحاد سامانه مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست
• ایجاد بستر مناسب برای بهبود مداوم سامانه مدیریت HSE در سازمان
• آشنایی کامل با قوانین و مقررات ایمنی و محیط کار
• رعایت اصول حفاظت و ایمنی در محیط کار
• ارزیابی کارآمد ریسک‌ها و کنترل حوادث
• تحریک انگیزه کارکنان برای ارتقای محیط کار ایمن
• ایجاد امکانات مناسب برای بهره‌وری از توانمندی‌های فکری کارکنان به منظور تقویت سامانه مدیریت HSE
• فراهم ساختن محیط آموزشی مناسب و فرهنگ‌سازی در حوزه‌های بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست برای تمامی کارکنان
• پشتیبانی از اجرای موفق الزامات و طرح‌های موجود در حوزه‌های بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ثبت درخواست فروش روغن سوخته خوراکی

لطفا فرم زیر را به دقت پر کنید تا مشاورین ما در اسرع وقت با شما تماس حاصل فرمایند.

اطلاعات فروشنده