خانه » اینکوترمز چیست؟ چه تاثیری بر بازار جهانی دارد؟
اتاق بازرگانی بینالمللی (ICC) اینکوترمز 2020 را منتشر کرده است که از اول ژانویه 2020 اجرایی شده است. اتاق بازرگانی بینالمللی نخستین بار اینکوترمز را در سال 1936 منتشر کرد و از آن زمان تاکنون بهطور مداوم بهروزرسانیهایی انجام داده تا تغییرات در محیط تجارت جهانی را منعکس کند. درک دقیق این تغییرات و چگونگی اعمال آنها در زنجیره تأمین جهانی برای تمامی طرفهای درگیر در تجارت بسیار مهم است.
اینکوترمز نقش حیاتی در دنیای تجارت جهانی ایفا میکند. نسخه 2010 یا نسخه 2020 اینکوترمز ممکن است پیچیده به نظر برسند، اما لازم است خریداران و فروشندگان بهوضوح بدانند که اینکوترمز چگونه کار میکند و وظایف آنها در طول زنجیره تأمین چیست. در این مقاله، بهروزرسانیهای انجامشده را توضیح میدهیم و همراه با ارائه یک اینفوگرافیک از اینکوترمز 2020، توضیحاتی ساده و کاربردی ارائه میکنیم.
توجه: محتوای این مقاله و نمودار ارائهشده صرفاً جهت اطلاعرسانی عمومی است و تحت هیچ شرایطی نباید بهعنوان مشاوره حقوقی خاص یا حرفهای در نظر گرفته شود.
بهطور ساده، اینکوترمز قوانین و شرایط فروش هستند که فروشنده و خریدار کالا در معاملات بینالمللی بر سر آن توافق میکنند. این قوانین توسط دولتها و مراجع قانونی در سراسر جهان پذیرفته شدهاند. درک اینکوترمز بخش حیاتی از تجارت بینالمللی است، زیرا این اصطلاحات تجاری بهطور دقیق مشخص میکنند که چه وظایف، هزینهها، ریسکها و تحویل کالاها به عهده فروشنده و خریدار در قرارداد فروش است.
اینکوترمز مشخص میکند که هزینهها و ریسکهای فروشنده چه زمانی از او به خریدار منتقل میشوند. همچنین لازم به ذکر است که همه قوانین اینکوترمز در تمام شرایط قابل اعمال نیستند. برخی از این قوانین شامل تمام شیوههای حملونقل یا ترکیبی از آنها میشوند. حملونقل با تمام شیوهها (جادهای، ریلی، هوایی و دریایی) شامل قوانین FCA، CPT، CIP، DAP، DPU (که جایگزین DAT شده است) و DDP میشود. اما حملونقل دریایی و آبراههای داخلی بهطور خاص شامل قوانین FAS، FOB، CFR و CIF است که در ادامه توضیح داده میشوند.
اینکوترمز که بهعنوان اصطلاحات تجاری بینالمللی شناخته میشوند، مجموعهای از قوانین هستند که توسط اتاق بازرگانی بینالمللی (ICC) منتشر شده و به حقوق تجاری بینالمللی مربوط میشوند. بر اساس گفته ICC، قوانین اینکوترمز «تعاریف و قواعد تفسیر پذیرفتهشده بینالمللی برای رایجترین اصطلاحات تجاری مورد استفاده در قراردادهای فروش کالا» را ارائه میدهند.
تمام خریدهای بینالمللی بر اساس یک اینکوترم توافقشده پردازش میشوند تا مشخص شود کدام طرف بهصورت قانونی هزینهها و ریسکها را متحمل میشود. اینکوترمز بهصورت شفاف در اسناد حملونقل مربوطه ذکر میشود.
تحویل در محل فروشنده زمانی است که فروشنده کالا را در محل تعیینشده (مانند کارخانه، کارگاه یا انبار) در اختیار خریدار قرار میدهد.
فروشنده نیازی به بارگیری کالا بر روی وسیله نقلیه حملکننده ندارد و همچنین وظیفه ترخیص کالا برای صادرات، در صورتی که نیاز به چنین ترخیصی باشد، بر عهده فروشنده نخواهد بود.
فروشنده کالا را به حملکننده یا فرد دیگری که توسط خریدار تعیین شده است، در محل فروشنده یا مکان دیگری که نام برده شده است، تحویل میدهد.
طرفین بهتر است محل دقیق تحویل را در مکان تعیینشده بهطور شفاف مشخص کنند، زیرا ریسک از فروشنده به خریدار در همان نقطه منتقل میشود.
بهروزرسانی 2020: امکان صدور بارنامه (Bill of Lading) با قید عبارت «بارگیریشده» فراهم شده است.
تحویل در کنار کشتی زمانی است که فروشنده کالا را در کنار کشتی (مثلاً روی اسکله یا یک بارج) که توسط خریدار تعیین شده است، در بندر بارگیری مشخصشده قرار میدهد.
ریسک از بین رفتن یا آسیب دیدن کالاها از زمانی که کالا در کنار کشتی قرار میگیرد، به خریدار منتقل میشود. از آن لحظه به بعد، تمامی هزینهها بر عهده خریدار خواهد بود.
مقاله پیشنهادی: شناسه جهانی قلم کالا یا کد GTIN چیست؟
تحویل روی عرشه کشتی زمانی است که فروشنده کالا را بر روی کشتی تعیینشده توسط خریدار در بندر بارگیری مشخص تحویل میدهد یا ترتیب تحویل کالا را به این صورت فراهم میکند.
از لحظهای که کالاها روی عرشه کشتی قرار میگیرند، تمامی هزینهها و ریسکها به خریدار منتقل میشود. بنابراین، خریدار هزینههای حملونقل بینالمللی، بیمه، و سایر هزینههای بعدی را بر عهده خواهد داشت.
هزینههای فروشنده شامل:
هزینههای خریدار شامل:
فروشنده کالا را روی عرشه کشتی تحویل میدهد یا ترتیبی میدهد که کالا به این صورت تحویل داده شود.
ریسک از بین رفتن یا آسیب دیدن کالاها از زمانی که کالا روی عرشه کشتی قرار میگیرد، به خریدار منتقل میشود.
فروشنده موظف است قرارداد حملونقل را منعقد کرده و هزینهها و کرایه حمل لازم برای رساندن کالا به بندر مقصد مشخصشده را پرداخت کند.
فروشنده کالا را روی عرشه کشتی تحویل میدهد یا ترتیبی میدهد که کالا به این صورت تحویل داده شود. ریسک از بین رفتن یا آسیب دیدن کالاها از زمانی که کالا روی کشتی قرار میگیرد، به خریدار منتقل میشود.
فروشنده موظف است قرارداد حملونقل را منعقد کرده و هزینهها و کرایه حمل لازم برای رساندن کالا به بندر مقصد مشخصشده را پرداخت کند.
فروشنده همچنین باید قرارداد بیمهای برای پوشش ریسکهای خریدار در برابر از دست دادن یا آسیب دیدن کالاها در طول حملونقل منعقد کند.
نکته:
تحت شرایط CIF، فروشنده فقط موظف است بیمه را با حداقل پوشش تهیه کند. اگر خریدار به بیمهای با پوشش بیشتر نیاز دارد، باید یا این موضوع را صراحتاً با فروشنده توافق کند یا ترتیبات بیمه اضافی خود را فراهم سازد.
فروشنده کالا را به حملکننده یا شخص دیگری که توسط او تعیین شده است، در مکان توافقشده تحویل میدهد (در صورتی که چنین مکانی بین طرفین تعیین شده باشد).
فروشنده موظف است قرارداد حملونقل را منعقد کرده و هزینههای لازم برای رساندن کالا به مکان مشخصشده در مقصد را پرداخت کند.
وظایف فروشنده مشابه شرایط CPT است، اما علاوه بر آن، فروشنده باید قرارداد بیمهای برای پوشش ریسکهای خریدار در برابر از دست دادن یا آسیب دیدن کالاها در طول حملونقل منعقد کند.
تحت شرایط CIP، فروشنده تنها موظف به تهیه بیمه با حداقل پوشش است. اگر خریدار به بیمهای با پوشش بیشتر نیاز دارد، باید این موضوع را بهصورت صریح با فروشنده توافق کند یا ترتیبات بیمه اضافی خود را فراهم سازد.
مقاله پیشنهادی: گواهی مبدأ چیست؟
تحویل در محل زمانی است که فروشنده کالا را روی وسیله حملونقل ورودی، آماده برای تخلیه، در مکان مشخصشده در مقصد در اختیار خریدار قرار میدهد.
فروشنده تمامی ریسکهای مربوط به رساندن کالا به مکان مشخصشده را بر عهده دارد.
DPU یک قانون جدید اینکوترمز است که جایگزین اصطلاح پیشین DAT (تحویل در پایانه) شده است.
تحویل در این شرایط زمانی است که فروشنده کالا را پس از تخلیه، در مکان مشخصشده در مقصد در اختیار خریدار قرار میدهد.
فروشنده تمامی ریسکهای مربوط به رساندن کالا به مکان مشخصشده و تخلیه آن را بر عهده دارد.
در شرایط DDP، فروشنده زمانی کالا را تحویل میدهد که آن را پس از ترخیص برای واردات، بر روی وسیله حملونقل ورودی و آماده برای تخلیه، در مکان مشخصشده در مقصد در اختیار خریدار قرار دهد.
فروشنده تمام هزینهها و ریسکهای مرتبط با رساندن کالا به محل مقصد را بر عهده دارد. او موظف است کالا را نهتنها برای صادرات، بلکه برای واردات نیز ترخیص کند، تمامی حقوق گمرکی صادرات و واردات را پرداخت کرده و تمام تشریفات گمرکی را انجام دهد.
تحت شرایط DDP، فروشنده تمامی هزینههای حملونقل، از جمله ترخیص گمرکی واردات، حقوق و عوارض واردات و هر هزینه اضافی مرتبط با تحویل کالا به مکان مشخصشده در مقصد را پرداخت میکند.
قواعد اینکوترمز هر چند وقت یکبار بهروز میشوند. در نتیجه، تمامی تجار و بازرگانان باید خود را با جدیدترین قواعد اینکوترمز آشنا و بهروز کنند. به این ترتیب، تفاوتهایی بین اینکوترمز 2010 و اینکوترمز 2020 وجود دارند که در این بخش، به تفاوتهای موجود بین این قوانین و قواعد اینکوترمز 2010 و اینکوترمز 2020 توجه خواهیم کرد.
با وجود مزایای فراوان، اینکوترمز دارای محدودیتهایی است. این قواعد به تمامی جنبههای قراردادهای بینالمللی نمیپردازد و به مسائل مربوط به مالکیت کالا و قوانین محلی اشارهای نمیکند.
علاوه بر این، شرایط بیمه کالا به طور کامل توسط اینکوترمز پوشش داده نمیشود و طرفین باید این موارد را در قراردادهای خود بهطور جداگانه مشخص کنند. اگرچه اینکوترمز به طور کلی به کاهش ابهامات کمک میکند، اما بازهم نیاز به تفسیر دقیق دارد.
سایت های مرتبط
دسترسی سریع
شرکت فنی مهندسی پترو ایمن شریف در سال 1389 توسط تعدادی از مهندسان و متخصصان فارغ التحصیل دانشگاه های برتر ایران که اعتقاد به شعار خواستن آفریدن است و با نکته شتابنده در حرکت های علمی در زمینه محیط زیست بنیان گذاشته شده است.
تهران.سعادت آباد.میدان کاج.کوچه دوازدهم (علی اکبر).پلاک 5
تهران.سعادت آباد.خیابان علامه جنوبی.کوچه38 غربی.پلاک 1
شنبه تا چهارشنبه ساعت 8:15 الی 16:30 پنجشنبه: 8:15 الی 13
تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا برای پترو ایمن شریف(پیشکو)محفوظ است.©
لطفا فرم زیر را به دقت پر کنید تا مشاورین ما در اسرع وقت با شما تماس حاصل فرمایند.