گواهی مبدأ چیست؟

در فرآیند حمل‌ونقل بین‌المللی، درک نقش و کاربرد اسناد مختلف بسیار مهم است. در ادامه، گواهی مبدا با سایر اسناد کلیدی حمل‌ونقل مقایسه شده است:

• فاکتور تجاری (Commercial Invoice):
  فاکتور تجاری یک صورتحساب دقیق است که از سوی فروشنده به خریدار ارائه می‌شود و شامل جزئیاتی مانند محصولات فروخته‌شده، مقادیر، قیمت‌ها و مبلغ کل قابل پرداخت است. این سند یکی از اسناد اصلی برای ترخیص کالا از گمرک محسوب می‌شود و ارزش کالاها و شرایط فروش را نشان می‌دهد. برخلاف گواهی مبدأ که کشور تولیدکننده کالا را تأیید می‌کند، فاکتور تجاری بیشتر بر روی تراکنش مالی و جزئیات محصولات تمرکز دارد.
• فهرست بسته‌بندی (Packing List):
  فهرست بسته‌بندی شامل فهرستی جامع از کالاهای موجود در یک محموله است و اطلاعاتی درباره تعداد، توضیحات و مشخصات بسته‌بندی آن‌ها ارائه می‌دهد. این سند به تأیید محتوای محموله در مقایسه با سفارش خرید یا فاکتور تجاری کمک می‌کند. در حالی که گواهی مبدأ محل تولید کالا را تأیید می‌کند، فهرست بسته‌بندی تضمین می‌کند که اقلام صحیح در حال ارسال و دریافت هستند.
• بارنامه (Bill of Lading):
  بارنامه یکی از اسناد مهم حمل‌ونقل است که به عنوان یک قرارداد بین فرستنده و شرکت حمل‌ونقل عمل کرده و دریافت کالا برای حمل را تأیید می‌کند. این سند نقش یک سند مالکیت را نیز دارد و می‌تواند برای انتقال مالکیت کالا در طول مسیر حمل استفاده شود. برخلاف گواهی مبدأ که کشور تولید کالا را مشخص می‌کند، بارنامه شرایط و ضوابط حمل‌ونقل را توضیح می‌دهد.
• فرم‌های CN22 و CN23:
  فرم‌های CN22 و CN23 برای اظهار گمرکی هنگام ارسال کالا به خارج از کشور استفاده می‌شوند. فرم CN22 معمولاً برای بسته‌هایی با ارزش کمتر از یک حد معین استفاده می‌شود، در حالی که فرم CN23 برای محموله‌های با ارزش بالاتر به کار می‌رود. این فرم‌ها اطلاعات دقیقی درباره محتوای بسته، شامل توضیحات، مقادیر و ارزش کالا، ارائه می‌دهند تا فرآیند گمرکی به درستی انجام شود. برخلاف گواهی مبدأ که کشور تولید کالا را تأیید می‌کند، فرم‌های CN22 و CN23 بیشتر بر تسهیل فرآیند ترخیص گمرکی از طریق ارائه اطلاعات جزئی درباره محموله تمرکز دارند.